BREYTEN BREYTENBACH - OMZWERVING


wij zijn de rondtrekkende troubadours
mijn jonge vrienden, in deze winderige wereld
om onze teksten voor te lezen
voor een onzichtbaar publiek dat onze taal niet begrijpt

jullie moeten je niet van streek laten brengen
door het gestotter van machinegeweren
kom we verbeelden ons dat het de kaalwang katlagter-vogels zijn
                                                                  uit onze jeugd

laten we in een kring gaan staan
mijn jonge vrienden: toon mij nog eens
het omslag van mijn laatste boek
met bedenkingen, de foto die ik nooit
eerder had gezien, ah,
van dat kind met kaalgeschoren hoofd voor het oude huis
in de tuin der winden

ik herinner mij nu iets van die liefde
en dat ik een onzichtbare hond had
aan een touw om zijn nek
die Zen heette – jullie moeten niet
                                               gaan lachen mensen
misschien loopt hij hier nog ergens rond als zwerfhond
die blaft naar maanverstand en wind

gaan we de teksten nog repeteren?
jullie moeten je niet laten opjutten door het gestotter
van een vreemde taal
mijn jonge vrienden: ik zal elk gedicht
identificeren als eigen werk opgedragen aan Zen
want de dood is niet veel anders dan een tuin

als we elkaar in de ogen blijven kijken
mijn jonge vrienden, zullen we
                                               ons niet storen
aan het publiek dat de hond wegjaagt
of niet merkt dat de stenen ons keer
                                               op keer raken

en luister, dit wil ik nog zeggen:
                                               laat mij de slotzin uitspreken:
l’amour est un merdier de mouches
dat wil zeggen
liefde is een laken van vergeten
vliegen op een poepdoos


Breyten Breytenbach © 2017
vertaling uit het Afrikaans Laurens Vancrevel